[ و به مردى که از او خواست تا پندش دهد فرمود : ] از آنان مباش که به آخرت امیدوار است بى آنکه کارى سازد ، و به آرزوى دراز توبه را واپس اندازد . در باره دنیا چون زاهدان سخن گوید ، و در کار دنیا راه جویندگان دنیا را پوید . اگر از دنیا بدو دهند سیر نشود ، و اگر از آن بازش دارند خرسند نگردد . در سپاس آنچه بدان داده‏اند ناتوان است ، و از آنچه مانده فزونى را خواهان . از کار بد باز مى‏دارد ، و خود باز نمى‏ایستد ، و بدانچه خود نمى‏کند فرمان مى‏دهد . نیکوان را دوست مى‏دارد ، و کار او کار آنان نیست و گناهکاران را دشمن مى‏دارد ، و خود از آنان یکى است . مرگ را خوش نمى‏دارد ، چون گناهانش بسیار است و بدانچه به خاطر آن از مردن مى‏ترسد در کارست . اگر بیمار شود پیوسته در پشیمانى است ، و اگر تندرست باشد سرگرم خوشگذرانى . چون عافیت یابد به خود بالان است ، و چون گرفتار بلا شود نومید و نالان . اگر بلایى بدو رسد ، به زارى خدا را خواند ، و اگر امیدى یابد مغرور روى برگرداند . در آنچه در باره آن به گمان است ، هواى نفس خویش را به فرمان است ، و در باره آنچه یقین دارد در چیرگى بر نفس ناتوان . از کمتر گناه خود بر دیگرى ترسان است ، و بیشتر از پاداش کرده او را براى خود بیوسان . اگر بى نیاز شود سرمست گردد و مغرور ، و اگر مستمند شود مأیوس و سست و رنجور ، چون کار کند در کار کوتاه است و چون بخواهد بسیار خواه است . چون شهوت بر او دست یابد گناه را مقدّم سازد ، و توبه را واپس اندازد و چون رنجى بدو رسد از راه شرع و ملّت برون تازد . آنچه را مایه عبرت است وصف کند و خود عبرت نگیرد ، و در اندرز دادن مبالغه کند و خود اندرز نپذیرد . در گفتن ، بسیار گفتار ، و در عمل اندک کردار در آنچه ناماندنى است خود را بر دیگرى پیش دارد ، و آنچه را ماندنى است آسان شمارد . غنیمت را غرامت پندارد و غرامت را غنیمت انگارد . از مرگ بیم دارد و فرصت را وامى‏گذارد . گناه جز خود را بزرگ مى‏انگارد و بیشتر از آن را که خود کرده ، خرد به حساب مى‏آرد ، و از طاعت خود آن را بسیار مى‏داند که مانندش را از جز خود ناچیز مى‏پندارد . پس او بر مردم طعنه زند و با خود کار به ریا و خیانت کند با توانگران به بازى نشستن را دوست‏تر دارد تا با مستمندان در یاد خدا پیوستن . به سود خود بر دیگرى حکم کند و براى دیگرى به زیان خود رأى ندهد ، و دیگران را راه نماید و خود را گمراه نماید . پس فرمان او را مى‏برند و او نافرمانى مى‏کند . و حق خود را به کمال مى‏ستاند و حق دیگرى را به کمال نمى‏دهد . از مردم مى‏ترسد ، نه در راه طاعت خدا و از خدا نمى‏ترسد در راه طاعت بنده‏ها . [ و اگر در این کتاب جز این گفتار نبود ، براى اندرز بجا و حکمت رسا ، و بینایى بیننده و پند دادن نگرنده اندیشنده بس مى‏نمود . ] [نهج البلاغه]
 
دوشنبه 89 فروردین 16 , ساعت 11:36 صبح
قایان گردو بخورند!
جدید نشان می دهد که گردو برای آقایان بسیار مفید می باشد زیرا بر ...

یک پژوهش جدید نشان داد: گردو سرعت رشد تومورهای سرطانی پروستات را در موشهای آزمایشگاهی کاهش می د هد.

محققان دانشگاه کالیفرنیا و دپارتمان مرکز تحقیقاتی منطقه ای وسترن کشاورزی در آلبانی طی مطالعات اخیر خود دریافته اند که مصرف گردو هم سرعت پیشرفت سرطان پروستات را در موشها کند می کند و هم تاثیرات مفیدی روی ژن های چندگانه مرتبط با کنترل رشد و متابولیسم تومور دارد.

این تحقیق حاصل مطالعات پاول دیویس، متخصص تغذیه در دپارتمان تغذیه و محقق مرکز سرطان دیویس در دانشگاه کالیفرنیا است که نتایج آن در نشست ملی سالانه انجمن شیمی آمریکا در سانفرانسیسکو ارائه شد.

دکتر دیویس اظهار داشت که یافته های حاصل از این تحقیق شواهد علمی بیشتری ارائه می کند مبنی بر اینکه گردو اگرچه سرشار از چربی است اما برای سلامتی مفید است.

دکتر دیویس در تشریح مطالعات خود متذکر شد: این پژوهش نشان می دهد که وقتی موش های مبتلا به تومورهای سرطانی پروستات مقادیری گردو مصرف می کنند که مصرف آن برای مردها نیز به آسانی و بدون مشکل امکانپذیر است، رشد تومور در آنها کنترل می شود.

دیویس افزود: این یافته مرا بسیار امیدوار کرد چون نتیجه مصرف گردو در بیماران می تواند مفید و سودمند باشد.

آمارها نشان می دهد که در آمریکا از هر 6 مرد یک نفر به سرطان پروستات مبتلا می شود. این سرطان از جمله بیماریهایی است که فاکتورهای محیطی بویژه رژیم غذایی نقش مهمی در بروز آن تولید می کنند. چندین مطالعه بالینی نشان داده است که خوردن گردو به دلیل اینکه سرشار از امگا-3، چربی های چند شاخه ای اشباع نشده، آنتی اکسیدانها و سایر مواد شیمیایی گیاهی است، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی را کاهش می دهد. اما در این تحقیق برای اولین بار تاثیر مصرف این مغز گیاهی خوراکی در مقابله با سرطان پروستات مشخص شد.

دکتر دیویس به موشهایی که با تغییرات و دستکاری های ژنتیکی به سرطان پروستات مبتلا می شوند، مغز گردو خوراند. پس از 18 هفته دیویس متوجه شد مصرف مقداری گردو معادل مصرف روزانه یک انسان یعنی 4/2 اونس در موشها باعث شد به میزان قابل توجهی از اندازه و سرعت رشد تومورهای سرطانی در آنها کاسته شود در حالی که در گروه مقایسه موشهایی که به همین مقدار از چربی دیگر به جز چربی گردو استفاده کرده بودند، این مزایا در آنها مشاهده نشده بود.

محققان دریافتند: در موشهایی که گردو مصرف کرده بودند نه تنها رشد سرطان پروستات 30 تا 40 درصد کاهش پیدا کرد بلکه مقدار نوعی پروتئین خاص در خون آنها کمتر شد. این پروتئین یک فاکتور رشد شبه انسولینی است که ارتباط بسیار قوی با بروز سرطان پروستات دارد. بعلاوه دیویس و دستیارانش روی تاثیر گردو بر فعالیت ژنی در تومورهای پروستات بررسی کرده و تاثیرات مثبت این خوردنی سالم را روی ژنهای چندگانه مرتبط با کنترل رشد و متابولیسم تومور کشف کردند.

ارسال شده توسط در -


لیست کل یادداشت های این وبلاگ