خرسندى مالى است که پایان نیابد [ و بعضى این گفته را از رسول خدا ( ص ) روایت کرده‏اند . ] [نهج البلاغه]
 
شنبه 90 شهریور 19 , ساعت 11:31 صبح
معمر قذافی را تاریخ با این تصاویر در قامت مردی به یاد خواهد داشت که حفظ قدرت را با قساوت یکی کرد.
اینجا ابوسلیم است

سلول ها به سختی برای یک نفر هم جا داشتند.در برخی سلول ها نه از آب آشامیدنی خبری بود و نه از سرویس بهداشتی. نور هم تنها از سوراخی که بر سقف بود به داخل می تابید. این ها مشخصات زندانی است در لیبی با اسم و رسم: ابوسلیم.


هیچ کس نمی داند چه کسی زنده است؟

مخالفان قذافی که به ابوسلیم رسیدند با جنازه های سوخته زندانیان روبه رو شدند. اجسادی که تشخیص هویت انها هم غیرممکن بود.


زندانی که وجود خارجی نداشت!

ساکنان طرابلس از زندان مخفی و زیرزمینی بازدید می کنند که نزیک محل اقامت قذافی قرار داشت و البته از نظرها پنهان بود.


خون هایی که برای دموکراسی ریخته شد

بیمارستان ابوسلیم و کارمندانی که تلاش می کنند خون های ریخته شده از قتل عام قذافی را پاک کنند. خون ها پاک شد اما قساوت قذاقی قلب تاریخ لیبی را هدف قرار دارد.


مدرکی جز اجساد باقی نماند

بیمارستان ابوسلیم و کارمندانی که تلاش می کنند خون های ریخته شده از قتل عام قذافی را پاک کنند. خون ها پاک شد اما قساوت قذاقی قلب تاریخ لیبی را هدف قرار دارد.


زندان های سرهنگ از طرابلس تا بنغازی

اجساد مردانی که به جرم مخالفت شکنجه شده و مسئولان بیمارستان ابوسلیم هم نتوانستند کاری برای آنها انجام دهند. گویا دفن آنها هم غیرممکن بود.

همه چیز با رفتن سرهنگ سوخت

مبارزی که تلاش دارد در آواره های دفتر پلیس طرابلس سرنخی بیابد


آیندگانی که به تاریخ سرک می کشند

نوجوانی که از لابه لای پنجره های زندان مخفی قذافی سعی در تماشای جنایات دیکتاتور دارد. کودکانی که قذافی دیگر رهبر آنها نیست.


بیمارستان های مملو از قربانی

ورودی زندان ابوسلیم و اجساد منتظر تدفین


قذافی در یادها ماندگار شد؟

فیلمساز امریکایی سلولی را که مدتی در زمان قذافی در آن نگاهداری می شد به روزنامه نگاران نشان می دهد.



لیست کل یادداشت های این وبلاگ