زعفران گیاهی است چند ساله، به ارتفاع 10 تا 30 سانتیمتر که دارای پیازی سخت و مدور، گوشت‌دار و پوشیده از غشاهای نازک و قهوه‌ای رنگ است و طی تحقیقات انجام شده متوجه شدند که زعفران این خاصیت را از خود نشان می‌دهد.

از وسط پیاز زعفران که در واقع قاعده گیاه به حساب می‌آید، تعدادی برگ‌های دراز و باریک خارج می‌شود که سطح فوقانی آنها رنگ سبز تیره ولی سطح تحتانی سبز روشن دارد.

ظاهر گل‌های زعفران لوله‌ای باریک و دراز به رنگ‌های بنفش، گلی و ارغوانی دیده می‌شود که پرورش زعفران در نواحی مختلف خراسان و نقاط مساعد کشور صورت می‌گیرد.

گل‌های زعفران دارای 3 پرچم و مادگی آنها مرکب از خامه دراز منتهی به کلاله سرشاخه به رنگ قرمز نارنجی است که به عنوان نام زعفران وارد بازار می‌شود. زعفران باعث سهولت هضم غذا نیز می‌شود.

این گیاه به علت اثر بی‌حس کننده آن بر روی اعصاب ریوی، مسکن سرفه در برونشیت‌های مزمن است و در درمان حالات تشنجی و درد دندان موثر است و به صورت دم کرده 5 تا 2 گرم در لیتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.