آخرین فریادهای راننده بونکر قبل از مرگ

ایران:


تهران امروز:

برچسب ها: چکیده ، حوادث

شارژ لپ‌تاپ با آب هم ممکن شد

گازی که کوهن از آن می گوید، مخلوط گاز بوتان و پروپان است دو گاز رایج موجود در کپسول‌های گاز پیکنیکی است. این مخلوط وارد یک تبدیل‌کننده‌ای شده و آنجا با شکافت مولکول‌های بوتان و پروپان، گاز هیدروژن به وجود می‌آید. این گاز در پیل سوختی که از لوله‌های کوچک و باریک سرامیکی تشکیل شده‌، با اکسیژن واکنش نشان می‌دهد و از این راه برق تولید می‌شود.

سرویس اجتماعی ـ وسایل الکتریکی همراه در زندگی امروزی، امری بدیهی است، ولی داشتن آنها بدون برق شدنی نیست؛ برای نمونه، باید لپ‌تاپ و تلفن همراه را برای شارژ کردن چندین ساعت به پریز برق وصل کرد.

اما به زودی راهکاری جدید توسط کارشناسان روانه بازار می‌شود.
 
به گزارش خبرنگار «تابناک»، افرادی که لپ‌‌تاپ دارند، حتما بارها برایشان پیش آمده که آن را روشن کنند، ولی دستگاه پس از گذشت چند لحظه، دوباره خاموش می شود، چون باتری ندارد و باید با برق شارژ شود.

مشکل اینجاست که پیدا کردن پریز برق، همیشه امکان‌پذیر نیست و نکته منفی دیگر آن که دستگاه باید مدتها به پریز برق وصل باشد تا کاملا شارژ شود و بتوان آن را دوباره با خود حمل کرد.

اما لپ‌تاپ «ساشا کوهن»، مدیر شرکت تازه تأسیس ازلرون این مشکلات را ندارد.

او می‌گوید: «در واقع، این لپ‌تاپ با نوعی باتری کار می‌کند که با گاز شارژ می‌شود؛ مانند این است که شما نوعی باتری معمولی داشته باشید که تا زمانی که مخزن آن سالم باشد، خالی نمی‌شود. عمر این کپسول گاز از باتری معمولی بیشتر است».

گازی که کوهن از آن می گوید، مخلوط گاز بوتان و پروپان از دو گاز رایج موجود در کپسول‌های گاز پیکنیکی است. این مخلوط وارد تبدیل‌کننده‌ای شده و آنجا با شکافت مولکول‌های بوتان و پروپان، گاز هیدروژن به وجود می‌آید. این گاز در پیل سوختی که از لوله‌های کوچک و باریک سرامیکی تشکیل شده‌، با اکسیژن واکنش نشان می‌دهد و از این راه برق تولید می‌شود.

این واکنش‌ها در دمایی با حرارت 850 درجه صورت می‌گیرند. از این رو، این کپسول در محفظه‌ای مجهز به عایق حرارتی قرار دارد.

به این ترتیب، کپسولی با ظرفیت 250 میلی‌لیتر به بزرگی یک اسپری بدن، قرار است توانایی شارژ یک لپ‌تاپ را برای مدت یک روز داشته باشد. هنگامی که این کپسول خالی می‌شود، می‌توان آن را با کپسولی جدید جایگزین کرد. تاریخ ورود این کالا برای سال 2013 در نظر گرفته شده است.

پیل سوختی، مناسب برای شارژ دستگاه‌های قابل ‌حمل

به گزارش دویچه وله، در عین حال، برخی دیگر از متخصصان بر این باورند که گزینه‌های بهتری هم هست.

اندرو والس، از شرکت آمریکایی سیگنا می‌گوید: «مدل‌ دیگری هم هست که ما آن را برای شارژ دستگاه‌های الکتریکی قابل حمل مناسب‌تر می‌دانیم. این مدل دارای پیل سوختی ‌است که با دمای پایین‌تری کار می‌کند. سوخت این مدل هم با هیدروژن تأمین می‌شود و مزیتش این است که زیاد داغ نمی‌شود».

این پیل سوختی در دمای 60 تا 100 درجه سانتی‌گراد کار می‌کند، ولی نکته منفی درباره این مدل، درد سر پر کردن مخزن آن با گاز هیدروژن است، ولی شرکت سیگنا برای این مشکل راهکاری پیدا کرده است. این شرکت کپسولی ساخته که در آن پودر سیلیکات ناتریوم وجود دارد که به هنگام تماس این پودر با آب، واکنشی شیمیایی رخ می‌دهد و بر اثر شکافت ملکول‌های آب، گاز هیدروژن آزاد می‌شود. ماده باقی مانده از این واکنش شیمیایی، بی‌رنگ و غیرسمی است.
 
در پایان باید گفت، شرکتی سوئدی نیز می خواهد تا پایان سال جاری از این فن‌آوری برای تولید دستگاهی استفاده کند که برای کوهنوردان در نظر گرفته شده است. کوهنوردان با کمک این دستگاه، خواهند توانست به مدت چندین روز، دستگاه‌ جی‌پی‌اس و ام‌پی‌تری‌پلیر خود را شارژ کنند؛ اما ساخت پیل سوختی از این نوع که قدرت شارژ یک لپ‌تاپ را داشته باشد به دو تا سه سال دیگر زمان نیاز دارد.

حماسه مرصاد، پایان رویای دروغین اهل نفاق + عکس و نقشه

همان روزها در جیب برخی از منافقینی که به اسارت درآمدند نقشه هایی یافت شد که نشان می داد هدف آنان فتح تهران بوده و این کار را در قالب لشکرهایی سازماندهی کرده بودند. البته لشکرهایشان هر کدام 15 و 20 نفره بود و البته به آنان گفته شده بود که مردم ایران منتظر شما هستند تا به شما بپیوندند و از همان ها لشکر را تکمیل کنید!

سرویس دفاع مقدس ـ تقدیر الهی بر این قرار گرفت که پایان جنگ تحمیلی با یکی از بزرگترین پیروزی ها و افتخارآمیزترین حماسه ها رقم بخورد. پیروزی بزرگی که اوج مزدوری منافقین برای استکبار جهانی و همراهی شان با ر‍‍‍ژیم متجاوز بعث عراق را نشان داد و کارنامه سیاه و ننگین آنان را سیاهتر کرد.

به گزارش «تابناک»، حماسه بزرگ مرصاد در 5 مرداد 1367 برگ زرین دیگری بود از دوران سراسر افتخار دفاع مقدس که به شهادت تاریخ، هیچ گاه از خاطره ها محو نخواهد شد.

تنها 6 روز پس از قبول قطعنامه 598 توسط ایران و در شرایطی که نیروهای عراق با بهره برداری از ضعف شدید روحیه نیروهای ایرانی مجددا به خرمشهر حمله کرده و تا آستانه تصرف آن پیش رفته بودند سران گروهک تروریستی منافقین با شعار «در این زمان که جمهوری اسلامی تضعیف شده و نیروی جنگی ندارد نباید فرصت را از دست داد و باید حمله کرده و کار را تمام کنیم» و با همکاری آمریکا و ارتش بعث عراق، تهاجم خود با نام «فروغ جاویدان» را در سوم مرداد 67 از سر پل ذهاب به سمت داخل ایران آغاز کردند، تهاجمی که می توانست سه استان مهم کشور یعنی کردستان، ایلام و کرمانشاه را به خطر بیندازد.

بنابر این گزارش، در این تهاجم ناگهان نیروهای مهاجم دویست کیلومتر از سرزمین ما را اشغال نموده و تا 15 کیلومتری کرمانشاه پیشروی کردند. مسعود رجوی رهبر منافقین در شب آغاز عملیات گفته بود: «بر اساس پیش بینی های انجام شده 48 ساعته به تهران خواهیم رسید. کاری که ما می خواهیم انجام دهیم در حد توان و سطح یک ابر قدرت است چون فقط یک ابر قدرت می تواند کشوری را ظرف این مدت تسخیر کند»!

وی افزوده بود: «از پایگاه نوژه هم ترسی نداشته باشید چون هر سه ساعت دستور می دهم هواپیماهای عراقی بیایند و آنجا را بمباران کنند. پایگاه هوایی تبریز را هم با هواپیما هر سه ساعت بمباران خواهیم کرد. علاوه بر آن موشک سام 7 هم داریم. هوانیروز عراق تا سر پل ذهاب به همراه ستون های ما خواهد بود. از نظر هوایی ناراحت نباشید چون هواپیماهای عراق پشتیبان ما هستند.»


 
از سویی همان روزها در جیب برخی از منافقینی که به اسارت نیروهای اسلام درآمدند نقشه هایی یافت شد که نشان می داد هدف آنان فتح تهران بوده و این کار را در قالب لشکرهایی سازماندهی کرده بودند. البته لشکرهایشان هر کدام 15 و 20 نفره بود و البته به آنان گفته شده بود که مردم ایران منتظر شما هستند تا به شما بپیوندند و از همان نیروهای مردمی لشکر را تکمیل کنید!
 
وقتی منافقین با کمک ارتش عراق حمله کردند، توسط ارتش عراق، خط ما از منطقه قصرشیرین شکسته شده بود و عراقی‌ها سرپل ذهاب را گرفته و تا پادگان ابوذر هم پیشروی کرده و بخشی از آن را نیز تصرف کرده بودند.

ستون منافقین نیز از بین عراقی‌ها عبور کرده و تا «پاتاق» و از آنجا به «کرند» آمدند. مقاومتی هم جلوی آنها نبود و نیروها نتوانسته بودند به دلیل شکسته شدن خط اصلی مقاومت کنند. منافقین ساعت 9:30 شب سوم مرداد به اسلام‌آباد رسیده و کشتار وسیعی از عناصر حزب‌اللهی، بسیجی، پاسداران و افراد مومن به انقلاب به راه انداختند و حتی به زخمی‌های بیمارستان اسلام‌آباد غرب نیز رحم نکردند و آنها را به شهادت رساندند.


بعد، از آنجا به سمت گردنه چهارزبر حرکت کردند. نیروهای نظامی منافقین از تنگه پاتاق تا منطقه «چهار زبر» در 34 کیلومتری کرمانشاه را با سرعت خیلی زیاد طی کردند. علت سرعت بالای حرکت ستون‌های نظامی آنها عدم حضور قوای نظامی در غرب کشور بود. به دلیل هجوم سنگین ارتش عراق به جبهه جنوب (استان خوزستان) بخش عمده‌ای از توان نظامی ایران در جبهه‌های جنوب غربی مشغول دفع تهاجم عراق بود و به همین دلیل عملاً در برابر حرکت ستون‌های منافقین مقاومتی وجود نداشت...

نیروهای ایران در جایی که نیروهایشان برتری نسبی داشت به کمین نشستند و در منطقه «چهار زبر»، با احداث تعدادی خاکریز و یک خط دفاعی مستحکم کمین کرده و در انتظار نشستند و در نهایت با انجام عملیات مرصاد، از خاک ایران دفاع کردند.

 این عملیات سه روز به طول انجامید که در روز اول هدف سد کردن هجوم منافقین بود. در روز دوم حرکت نیروی زمینی صورت گرفت که با پشتیبانی بسیار قوی نیروی هوایی و هوانیروز همراه شد، در روز اول عملیات نیروی هوایی نتوانست وارد عمل شود زیرا در آن زمان پایگاه نوژه بمباران شده بود و انجام پاکسازی باند فرود قدری فرصت را از آنها گرفت و به همین دلیل نیروی هوایی با یک روز تاخیر وارد عملیات شد. در روز سوم یگان‌های منافقین به کلی منهدم شد.

ستونی به طول 4 کیلوتر مسلح به توپ، تانک، نفربر 106، و خودروهای سنگین حامل مهمات و سایر ادوات نظامی و لجستیکی، تمام جاده دشت حسن آباد را پوشانده بودند. به دستور شهید سپهبد علی صیاد شیرازی یک تیم آتش کبری از پایگاه امام حسین (ع) و یک تیم آتش از پایگاه کرمانشاه به پرواز درآمدند و پس از ملحق شدن به مسیر اسلام آباد غرب به سمت محلی که شهید صیاد شیرازی معین کرده بود، حرکت کردند.

 در طول پرواز، شهید صیاد از آنان خواسته بود بلافاصله پس از رسیدن به تنگه چهارزبر حضور خود را به وی اعلام کنند. شهید صیاد در دستور بعدی از آنان خواست به ارتفاعات نزدیک نشوند و به سمت چپ تنگه پرواز کنند. خلبانان پس از اجرای فرمان و رفتن به سمت چپ به طول 10 کیلومتر در منطقه ماهی دشت متوجه ترافیک سنگینی در جاده  شده و بلافاصله مساله را به شهید صیاد اطلاع می دهند. ایشان پس از بررسی جاده، به تیم آتش دستور شلیک می دهد و در برابر تردید خلبانان به دلیل اینکه تصور می کردند این خودروهای مردمی هستند با لحنی محکم و پر صلابت می گوید: من به عنوان نماینده امام به شما دستور می دهم آتش کنید و همه خودروها را بمباران کنید. آنها منافقین هستند. خلبانان با شنیدن این جمله، آن جاده را مورد هدف قرار داده و پس از انهدام آنها به پایگاه باز می گردند و پس از آنها چهار تیم آتش دیگر وارد عمل می شوند.


این گزارش می افزاید: منافقان در این تجاوز نابخردانه، متحمل تلفات و خسارات عظیمی شدند که انهدام بیش از 120 دستگاه تانک، 400 دستگاه نفربر، 90 قبضه خمپاره‏انداز 80 میلی‏متری، 150 قبضه خمپاره‏انداز 60 میلی‏متری و 30 قبضه توپ 106 میلی‏متری بخشی از این خسارات است.

علاوه بر آن ده‌ها دستگاه تانک، نفربر، خودرو و نیز صدها قبضه سلاح سبک و نیز مقادیری تجهیزات پیشرفته الکترونیکی و مخابراتی به غنیمت نیروهای اسلامی درآمد. در این عملیات، 4800 نفر از منافقان نیز کشته و زخمی شدند.

از آن روز به بعد در جاده کرمانشاه ـ سردشت و در محل تنگه چهار زبر به یاد شهدای آن حماسه، یادمان شهدای حماسه مرصاد نصب شده است که یادآور رشادت فرزندان دلیر ایران در مقابله با فریب خوردگان منافق است، منافقینی که روز به روز از ملت خود دور شدند تا آنجا که دیگر جز نکبت و آوارگی و ذلت و شکست، آینده ای برایشان متصور نمی باشد.
     

برچسب ها: عملیات مرصاد ، گروهک تروریستی ، منافقین ، دفاع مقدس ، قطعنامه 598

حجاب با تی شرت و شلوارک /منتقد (نه مخالف)، مستقل (نه جناحی)

احسان رستگار در تازه ترین مطلب در وبلاگ خود منتقد (نه مخالف)، مستقل (نه جناحی) نوشت:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

در دوشنبه 16 خرداد امسال، اتفاقی منجر شد تا حجت الاسلام فروزش، امام جماعت فداکار و ناهی از منکر دانشگاه شهید بهشتی خبر اول بیشتر رسانه های مجازی، مطبوعات و صدا و سیما شود که حتماً در جریان آن ماجرا هستید. دقیقاً فردای آن روز یعنی سه شنبه 17 خرداد، سردار احمدرضا رادان در نشستی خبری که به احتمال قوی بخشی از سخنانش تحت تأثیر فشار رسانه ای آن فاجعه بود اعلام کرد: "یکی از دغدغه‌ها و نگرانی به حق مردم موضوع بدپوششی است. ... در این طرح شاخصه‌های برخورد با بدپوششی مانند گذشته برای خانم‌ها استفاده از مانتوهای کوتاه و چسبان، روسری‌هایی که مو از دو طرف مشخص شده باشد و برای آقایان لباس‌های زننده که نمادهای گروه‌های انحرافی را داشته باشند برخورد می‌شود."

روز چهارشنبه 25 خرداد امتحان داشتم و در حال حرکت به سمت در 16 آذر دانشگاه تهران بودم که دقیقاً رو به روی کلینیک 16 آذر و قبل از خیابان ادوارد براون با صحنه ای عجیب مواجه شدم. دختر خانمی که به نظر می رسید دبیرستانی است با ظاهری عجیب و غریب -که حتی پسرها از پوشیدن آن شرم می کنند- در حال تردد در پیاده رو بود. گویا همراه مادرش بود که در تصویر زیر در سمت چپ وی قرار دارد (خودتان ببینید و قضاوت کنید که آن شخص چند ساله است و آیا قانوناً، شرعاً و عرفاً رعایت حجاب برای وی با مادرش تفاوتی دارد یا خیر). اعتراف می کنم که به جز چند صحنه در شمال شهر آن هم در کوچه ها، کشف حجاب ،آن هم نه این گونه، ندیده بودم! در کل این گونه پوشش ها تا کنون فقط در مناطق ساحلی کشور (شمال و جنوب) بعضاً ممکن بوده مشاهده شود، ولی در تهران نه ساحلی هست و نه چنین حجابی مسبوق به سابقه بوده است. تصویر گویاست که نه مانتویی در کار هست و نه روسری؛ فقط بنده توضیح دادم تا مبادا خیال کنید خطای دید است! بنده خودم هم سعی کردم بگذارم به حساب داغ شدن مخم و فشار امتحانات، ولی با مشاهده ی عکس زیر، مطمئن شدم که واقعیت امر از آن چه آن موقع دیدم بدتر بوده است.

تمام کسانی که مدعی هستند که هنوز هم در ایران با بدحجابی برخورد می شود، این مشتی نمونه ی خروار است آن هم در امنیتی ترین خیابان ایران یعنی 16 آذر و حوالی میدان انقلاب و این پدیده هم بدحجابی نیست، بی حجابی است، آن هم نه فقط از ناحیه ی سر، بلکه از هر سه طرف! مشاهده ی موارد مشابه این مورد برای بسیاری از ساکنین مخصوصاً شمال تهران در طول سال اتفاق می افتد. عادی شدن کشف حجاب پشت فرمان، مکان های عمومی سربسته و رستوران ها که دیگر مدت هاست محلی از اعراب ندارد. حتی بلوز و شلوار هم نبود؛ شلوارش که شلوارک بود و بلوزش هم که تی شرت!

با این حساب نمی دانم دقیقاً معنای اجبار حجاب در ایران به چه معناست. حداقل در دولت دهم، بنده حجابی ندیدم. البته هنوز گروه آقای احمدی نژاد و مشایی باید بسیار تلاش کنند تا ایران هم مانند ترکیه شود؛ ولی الآن هم اجباری در رعایت پوشش اسلامی نیست.

این تصور هم که برخی مدام از آن دم می زنند اشتباه است که ما حتی بشویم مثل کشور ترکیه؛ ترکیه تقریباً تکلیفش با خودش و مردمش مشخص است، ولی ایران بلاتکلیف ترین کشور جهان است. همان ترکیه هم دارد روز به روز گرایشات اسلامی اش بیشتر می شود؛ چه در ظاهر مانند حجاب و چه در باطن مانند تغییر قانون اساسی لاییک ترکیه. یکی از ادله ی محکم اثبات عقب مانده ی ما همین است که نه مانند غربی ها هستیم و نه مانند یک کشور اسلامی؛ قانون یک حکم می کند، ما گونه ای دیگر عمل می کنیم، عده ای از سران قوا یک حکم می دهند، عده ای از دیگر مسئولین ارشد مخالف آن را اجرا می کنند. واقعاً نوبر است. ما قانون بد داریم، قانون مسکوت داریم، قانون مهجور داریم، قانون منفور داریم، قانون مطرود داریم، قانون مشکوک داریم؛ خلاصه جنسمان جور است. اگر بناست تا حجاب اجباری باشد و همه حداقل های حجاب اسلامی را رعایت کنند، پس این قانون اجرا شود. اگر این قانون که بنا بر اساس قانون اساسی، مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس شورای اسلامی باید اجرا شود بنا نیست اجرا شود، پس با طرح یا لایحه و یا حکم حکومتی رهبری ملغی شود. به هر حال قطعاً بدترین حالت ممکن بلاتکلیفی است. این که ما خودمان هم به ریش خودمان بخندیم واقعاً موجب وهن نظام و شعور ما به عنوان مردم است.

اگر اوضاع به همین ترتیب پیش برود، دور نیست روزی که در برخی مناطق ایران، حجاب از مانتو تبدیل شود به تاپ-شلوارک. ما ایرانی ها ثابت کرده ایم که می توانیم، آن گونه که ما توانستن را صرف کرده ایم (در همه ی ابعاد)، هنوز در کتاب های زبان فارسی هم نگاشته نشده است. یعنی اگر اراده کنیم در هر زمینه ای از همه می توانیم جلو بزنیم؛ فناوری هسته ای، فناوری فضایی و موشکی، بی بند و باری، دروغ گویی، دزدی، دورویی، خلاصه واقعاً می توانیم، شک نکنید که می توانیم. ان شاء الله روزی فرا رسد که کما فی السابق بتوانیم ولی از توانمان سوء استفاده نکنیم.

طی عملیات ویژه در شمال غرب تهران؛

کشف شبکه گسترده تولید و توزیع فیلم غیرمجاز

ستاد مبارزه با محصولات غیر مجاز سمعی و بصری با همکاری و هماهنگی پلیس اطلاعات و امنیت تهران بزرگ طی عملیات شناسایی و بازرسی مکان این شبکه 40 هزار لوح فشرده غیر مجاز را کشف و دو تن از سرکرده های این شبکه دستگیر کرد و تمامی اقلام کشف شده به منظور رسیدگی مراجع قضایی به پلیس اطلاعات و امنیت عمومی تهران بزرگ انتقال داده شد.

سرویس اجتماعی ـ ستاد مبارزه با محصولات غیرمجاز سمعی وبصری طی عملیات ویژه ای، یکی از مراکز عمده تولید و توزیع فیلم های غیر مجاز را در شمال را در شمال غربی تهران کشف و ضبط کرد.

به گزارش خبرنگار «تابناک» اجتماعی، ستاد مبارزه با محصولات غیر مجاز سمعی و بصری با همکاری و هماهنگی پلیس اطلاعات و امنیت تهران بزرگ طی عملیات شناسایی و بازرسی مکان این شبکه  40 هزار لوح فشرده غیر مجاز را کشف و دو تن از سرکرده های این شبکه دستگیر کرد و تمامی اقلام کشف شده به منظور رسیدگی مراجع قضایی به پلیس اطلاعات و امنیت عمومی تهران بزرگ انتقال داده شد.

 همچنین تیم ستاد مبارزه با محصولات غیرمجاز سمعی و بصری با حضور در مناطق مختلف شهرستان اسلامشهر در عملیات بازرسی از یک منزل مسکونی 8 هزار فیلم غیرمجاز و مستهجن، 4 دستگاه داپلی کیتور، 4 کیس رایانه و دو دستگاه پرینتر رنگی کشف و ضبط و عوامل این اقدام غیر قانونی نیز دستگیر شده و پس از تکمیل پرونده و طی مراحل قانونی به مراجع قضایی تحویل داده شدند.

گفتنی است در عملیات پیشین بازرسی در شهرستان اسلامشهر نیز 15 هزار فیلم غیر مجاز در یک منزل مسکونی کشف و ضبط شده بود.
 

برچسب ها: فیلم غیرمجاز

نسخه چاپی

ارسال به دوستان

ذخیره

واکنش ده‌نمکی به بازداشت آهنگرانی

وی ادامه داد: اگر قرار بود شکایت کنم از کسانی شکایت می‌کردم که «اخراجی‌ها» را دزدیدند و در اینترنت قرار دادند نه پگاه آهنگرانی که با کمک و با اجازه خودم فیلم را ساخته است.

 
 
کارگردان «اخراجی‌ها» گفت: اگر قرار بود شکایت کنم از کسانی شکایت می‌کردم که «اخراجی‌ها» را دزدیدند نه پگاه آهنگرانی که با کمک و با اجازه خودم فیلم را ساخته است.

مسعود ده‌نمکی کارگردان سینمای ایران درباره شایعات پیرامون شکایت وی از پگاه آهنگرانی به دلیل ساخت مستند «ده‌نمکی ها» به خبرنگار سینمایی برنا گفت: خودم برای ساخت این مستند به پگاه آهنگرانی کمک کرده‌ام، گرچه خیلی از همفکران پگاه آهنگرانی فیلم وی را در جشنواره‌ای نپذیرفتند و به وی اهانت کردند.

وی ادامه داد: اگر قرار بود شکایت کنم از کسانی شکایت می‌کردم که «اخراجی‌ها» را دزدیدند و در اینترنت قرار دادند نه پگاه آهنگرانی که با کمک و با اجازه خودم فیلم را ساخته است.

کارگردان «اخراجی ها» با بیان اینکه کسانی این جو راه انداخته‌اند که بعد از ساخت فیلم به او بد و بیراه گفتند و توضیح داد: آن‌ها به او ایراد گرفتند که چرا درباره چنین سوژه‌ای فیلم ساخته است، آن‌ها متاسفانه تحمل یکی از خودشان را ندارند که مستندی تقریباً بی‌طرفانه ساخته است.

وی در پایان تاکید کرد: امیدوارم مشکل پگاه آهنگرانی حل شود و خودش بگوید دوستان همفکرش در هیات انتخاب آن جشنواره به دلیل ساخت این مستند چه حرف‌ها که به او نزدند.